Uit je ego

Op advies luister ik de podcast looppraat terug waarin Pradeep Hoogakker wordt geïnterviewd. Pradeep heeft de 3100 mile van Sri Chinmoy gelopen. Nu ik zijn verhaal voor een tweede  keer beluister word ik getroffen door zijn woorden: uit je ego blijven. Bij zijn eerste deelname waren de verwachtingen niet hooggespannen. Een keer meedoen om ervaring op te doen was het uitgangspunt.

Later heeft hij het over meditatie en resonantie. Zoals de éne gitaar meetrilt met de ander wanneer deze gestemd wordt. De omgeving geeft datgeen terug wat je uitstraalt. Het doet me denken aan een gevoel wat ik kreeg tijdens één van de loopjes van Willem en Annemarie. Ze zijn overigens weer back-in-business - dus check funrunner.nl!

In ieder geval.. de groep vormde zich met nog zo'n 15 km te gaan. Een man of vijf waarvan ik één ander kende. Hij liep ondanks dat hij wat last had van  zijn knie voorop. We waren net soort van gezamenlijk vertrokken vanaf een verzorgingspost waar we afzonderlijk waren aangekomen. De omgeving, de vermoeidheid, het wedstrijdverloop, het tempo en wie weet welke factoren nog meer zorgden ervoor dat deze vijf afzonderlijke lopers samensmelten tot één groep. De beweging en het ritme zorgden ervoor dat het individu opging in de groep.

Er werd niet gesproken. Het punt waarop we nog konden genieten van de omgeving was gepasseerd. Toch voelde elk individu het bijzondere en de kracht van de groep. De energie resoneerde en creëerde samenhang. Abrupt werd het gevoel echter verbroken doordat de voorste loper verkeerd liep. Een andere loper kwam voorop, hij bleek te gehecht aan zijn ego en versnelde waardoor het bijzondere gevoel als sneeuw voor de zon verdween en de samenhang verbrak.

Ultralopen is een individuele sport. Toch kan je het niet alleen. Door één te zijn met de omgeving krijg je terug wat je uitstraalt. Onderdeel te zijn van een groep die via dezelfde weg op zoek is. Ik hoop op de hoho100 beter uit mijn ego te kunnen blijven.